مىدهد كه قبلا بيان كرديم و ديگرى بحران روابط ميان شرق و غرب، يعنى جنگ جهانى موعود. از ابن ابى يعفور نقل شده كه گفت: امام صادق (عليه السلام) به من فرمود:
" با انگشتان دستت بشمار: هلاك شدن فلانى، خروج سفيانى و قتل نفس... تا آنكه فرمود: تكميل فرج و گشايش كار، هنگام به هلاكت رسيدن فلانى است " (1) البته ممكن است در ترتيب زمان اين پيشامدها آنگونه كه در روايت آمده جاى سؤال باشد. اما تعدادى از روايات كه برخى از آنها گذشت، نشانگر آن است كه هلاكت فلانى و كشمكش پس از او قبل از خروج سفيانى رخ مىدهد، امام باقر (عليه السلام) فرمود:
" قائم در سالى از سالهاى فرد قيام كند، همچون نه، يك، سه، پنج. و فرمود: آنگاه بنى عباس (بنى فلان) به حكومت رسند و پيوسته در اوج قدرت و در عيش و نوش بسر برند تا آنكه بين آنها اختلاف افتد (و چون درگيرى بوجود آمد) حكومتشان منقرض شود و شرق و غرب حتى اهل قبله با يكديگر به نزاع برخيزند و مردم از وحشت گرفتار رنج و عذاب گردند و پيوسته در آن حال‌اند، تا از آسمان منادى حق ندا برآورد. چون نداى آسمانى آمد، پس كوچ كنيد كوچ " (2) نكته قابل توجه در اين روايت، وجود رابطه بين اختلاف خاندان فلان و انقراض حكومت آنها و درگيرى ميان شرق و غرب و گسترش آن بر اهل قبله يعنى مسلمانان است. و گويا اين كشمكش جهانى در ارتباط و يا حتى معلول بحران سياسى حجاز است و منظور از بنى عباس كه اندكى قبل از ظهور حضرت بين آنان اختلاف بوجود مىآيد، آل فلان است كه به گفته روايات، آخرين خاندان حاكم بر حجاز قبل از حضرت مهدى (عليه السلام) است.
* *