حضرت در غيبت خود انجام مىدهد، نقش دارند، روايات متعدد، نشانگر آن است كه امام (عليه السلام) در زمان غيبت فعاليتهاى گسترده اى دارد، او وارد خانه ها و كاخ ها مىشود. در كوچه و بازار قدم مىزند و هر سال در مراسم حج حاضر مىگردد. راز غيبت آن حضرت، كشف نمىشود مگر پس از ظهور، همانگونه كه راز اقدامات خضر (عليه السلام) در زمان همسفر شدن موسى با او كشف نشد مگر بعد از آنكه خودش موسى (عليه السلام) را از آن آگاه ساخت.
عبد الله به فضل مىگويد: از امام صادق (عليه السلام) شنيدم كه مىفرمود:
" براى صاحب اين امر، غيبتى است كه اهل باطل در آن به ترديد افتند، پرسيدم: فدايت گردم چرا؟
فرمود: بخاطر چيزى كه ما مجاز به كشف آن براى شما نيستيم، پرسيدم: راز غيبت امام (عليه السلام) چيست؟
فرمود: در غيبت امام حكمتى ست همچون حكمت غيبت حجت هاى گذشته الهى، و اين راز و حكمت آشكار نشود مگر پس از ظهور حضرت، چنان كه راز اقدامات خضر (عليه السلام) يعنى شكستن كشتى، كشتن نوجوان و ساختن ديوار، براى موسى (عليه السلام) روشن نشد مگر زمان جدا شدن آن دو از يكديگر. اى پسر فضل اين ماجرا يكى از دستورات الهى و سرى از اسرار خدا و غيبى از غيب هاى اوست... پس اگر خداوند را حكيم دانستيم، بايد تمام افعال او را حكيمانه بدانيم گرچه راز آن بر ما روشن نباشد " (1) از محمد بن عثمان عمرى رضوان الله عليه منقول است كه گفت:
" سوگند به خدا، صاحب اين امر هر سال در موسم حج حضور مىيابد و مردم را مىبيند و آنها را مىشناسد. مردم او را مىبينند، اما نمىشناسند " (2) و از امام صادق (عليه السلام) روايت شده كه فرمود:
" براى مردم چه جاى انكار است كه خداوند متعال در مورد حجت خود، همان كارى كند كه درباره