خراسان فرستد و اين در حالى است كه اهالى خراسان نيز در جستجوى حضرت مهدى اند " (1).
يكى از اصحاب امام باقر (عليه السلام) بنام جابر جعفى مىگويد: " از امام باقر (عليه السلام) درباره سفيانى سؤال كردم، فرمود: شما كجا و سفيانى كجا؟ او نخواهد آمد تا آنكه قبل از او شخصى به نام " شيصبانى " خروج كند. او از محلى به نام كوفان مانند آب از زمين بالا آيد و خوبان شما را بكشد. آنگاه بايد خروج سفيانى و سپس ظهور قائم (عليه السلام) را انتظار كشيد ". (2) شيصبان در لغت اسمى از اسمهاى شيطان است و در روايات اهل بيت (عليهم السلام) كنايه از شخصى از دشمنان نابكار اهل بيت يا فردى گمنام است.
از امام باقر (عليه السلام) روايت شده است: فرزندان فلانى حتما به حكومت خواهند رسيد. هنگامى كه به حكومت رسند اختلاف كنند و امورشان متفرق گردد تا آنكه خراسانى از مشرق و سفيانى از مغرب خروج كرده و براى رسيدن به كوفه مانند دو رقيب در مسابقه سرعت گيرند. آنگاه هلاكت فرزندان فلانى به دست آن دو صورت پذيرد. بطورى كه احدى از آنها را باقى نگذارند (3).
مقصود از فرزندان فلانى احتمالا خاندان آخرين حاكم عراق قبل از امام مهدى (عليه السلام) است كه شايد شيصبانى و يا شخص ديگرى باشد.
در روايات شيعه و سنى، رفتار سفيانى در عراق با شيعيان اهل بيت (عليهم السلام) وحشتناك و فجيع توصيف شده است. اما اعتبار بعضى از اين روايات به جهت سند يا متن محل ترديد است زيرا خبر از وقايع گذشته اى مىدهند كه ربطى به خروج سفيانى و ظهور امام مهدى (عليه السلام) ندارند. براى نمونه بعضى از آنها را ذكر مىكنيم:
از امام صادق (عليه السلام) روايت شده است كه فرمود: گويا سفيانى (يا رفيق او را) مىبينم كه در