خون بسته باشد، چهل مثقال. و اگر مضغه يعنى پاره گوشت باشد، شصت مثقال و اگر استخوان شده باشد، هشتاد مثقال و اگر گوشت آورده ولى هنوز روح در او دميده نشده، صد مثقال. و اگر روح در او دميده شده، چنانچه پسر باشد ديه او هزار مثقال. و اگر دختر باشد، ديه او پانصد مثقال شرعى طلاى سكه‌دار است. و در جميع اين صور اگر عوض هر يك مثقال طلا ده درهم نقره بدهد كافى است.
(مسأله 2812) اگر زن حامله كارى كند كه بچه‌اش سقط شود، بايد ديه آن را به تفصيلى كه در مسأله پيش گفته شد، به وارث بچه بدهد و به خود زن چيزى از آن نمىرسد.
(مسأله 2813) اگر كسى زن حامله را بكشد، بايد ديه زن و بچه را بدهد.
(مسأله 2814) اگر پوست سر، يا صورت مردى را پاره كند، بايد يك صدم ديه انسان را كه در مسأله (2807) گفته شد به او بدهد. و اگر به گوشت برسد و قدرى از آن را هم ببرد، بايد دو صدم بدهد و اگر خيلى از گوشت را پاره كند بايد سه صدم بدهد و اگر به پرده نازك استخوان برسد، چهار صدم. و اگر استخوان نمايان شود پنج صدم و اگر استخوان بشكند ده صدم و اگر بعضى از ريزه‌هاى استخوان از جاى خود بيرون آيد، پانزده صدم و اگر به پرده مغز سر برسد بايد سى و سه صدم بدهد.
(مسأله 2815) اگر به صورت كسى سيلى يا چيز ديگر بزند بطورى كه صورت او سرخ شود، بايد يك مثقال و نيم شرعى طلاى سكه‌دار كه هر مثقالى 18 نخود است بدهد و اگر كبود شود، سه مثقال. و اگر سياه شود، بايد شش مثقال شرعى طلاى سكه‌دار بدهد ولى اگر جاى ديگر بدن كسى را بواسطه زدن سرخ يا كبود يا سياه كند، بايد نصف آنچه را كه گفته شد بدهد.
(مسأله 2816) اگر به حيوان حلال گوشت كسى زخم بزند، يا چيزى از بدن آن را ببرد، بايد تفاوت قيمت سالم و معيوب آن را به صاحبش بدهد.
(مسأله 2817) اگر انسان سگ شكارى كسى را يا سگى كه نگهدارى خانه