بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند.
(مسأله 248) شستن توى بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمىشود واجب نيست، ولى براى آن كه يقين كند از جاهائى كه بايد شسته شود چيزى باقى نمانده، واجب است مقدارى از آنها را هم بشويد و كسى كه نمىدانسته بايد اين مقدار را بشويد، اگر نداند در وضوهائى كه گرفته اين مقدار را شسته يا نه، نمازى را كه با آن وضو خوانده و وقتش باقى است با وضوى جديد اعاده نمايد و قضاى نمازهائى كه وقتش گذشته واجب نيست.
(مسأله 249) بايد صورت و دستها را از بالا به پائين شست و اگر از پائين به بالا بشويد وضو باطل است.
(مسأله 250) اگر دست را تر كند و به صورت و دستها بكشد، چنانچه ترى دست بقدرى باشد كه بواسطه كشيدن دست، آب كمى بر آنها جارى شود كافيست.
(مسأله 251) بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.
(مسأله 252) براى آن كه يقين كند، آرنج را كاملا شسته بايد مقدارى بالاتر از آرنج را هم بشويد.
(مسأله 253) كسى كه پيش از شستن صورت دستهاى خود را تا مچ شسته، در موقع وضو بايد تا سر انگشتان بشويد، و اگر فقط تا مچ بشويد وضوى او باطل است.
(مسأله 254) در وضو شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب، و مرتبه دوم مستحب است بنا بر مشهور و مرتبه سوم و بيشتر از آن حرام مىباشد. و اين كه كدام شستن اول يا دوم يا سوم است مربوط به قصد كسى است كه وضو مىگيرد، پس اگر به قصد وضوء آب به صورت بريزد كه تمام آن را فرا بگيرد مرتبه اول حساب مىشود ولو با چند مرتبه آب ريختن باشد.