(مسأله 557) سدر و كافور بايد به اندازه‌اى زياد نباشد، كه آب را مضاف كند و به اندازه‌اى هم كم نباشد، كه نگويند سدر و كافور با آب مخلوط شده است.
(مسأله 558) اگر سدر و كافور به اندازه‌اى كه لازم است پيدا نشود، بنابر احتياط مستحب مقدارى كه به آن دسترسى دارند در آب بريزند.
(مسأله 559) اگر كسى در حال احرام بميرد، نبايد او را با آب كافور غسل دهند، و بجاى آن بايد با آب خالص غسلش بدهند، مگر اين كه در احرام حج بوده و سعى را تمام نموده باشد، كه در اين صورت با آب كافور بايد غسلش دهند.
(مسأله 560) اگر سدر و كافور يا يكى از اينها پيدا نشود، يا استعمال آن جايز نباشد، مثل آن كه غصبى باشد، بايد بجاى هر كدام كه ممكن نيست بنابر احتياط واجب ميت را با آب خالص غسل داده و تيمم نيز بدهند.
(مسأله 561) كسى كه ميت را غسل مىدهد، بايد مسلمان دوازده امامى و بالغ و عاقل باشد و مسائل غسل را هم بداند. ولى اگر ميت مسلمان غير اثنا عشرى را هم مذهب خودش بر طبق مذهبش غسل بدهد، تكليف از مؤمن اثنا عشرى ساقط است.
(مسأله 562) كسى كه ميت را غسل مىدهد، بايد قصد قربت داشته باشد، يعنى غسل را براى انجام فرمان خداوند عالم بجا آورد.
(مسأله 563) غسل بچه مسلمان اگر چه از زنا باشد، واجب است، و غسل و كفن و دفن كافر و اولاد او جايز نيست. و كسى كه از بچگى ديوانه بوده و به حال ديوانگى بالغ شده، چنانچه محكوم با سلام بوده، بايد او را غسل داد.
(مسأله 564) بچه سقط شده را اگر چهار ماه يا بيشتر دارد، بايد غسل بدهند، و اگر چهار ماه ندارد بايد بنابر احتياط واجب در پارچه‌اى بپيچند و بدون غسل دفن كنند.
(مسأله 565) جايز نيست مرد، زن را، و زن، مرد را غسل بدهد. ولى زن مىتواند شوهر خود را غسل دهد، و شوهر هم مىتواند زن خود را غسل دهد.