چغندر با داشتن قند طبيعى ومنيزيوم مقوى ومغذى بوده مخصوصا بر استخوان بندى و مايعات بدن اثر خوبى دارد بعلاوه مقدارى فسفر و ويتامين B كه هر دو مسكن و آرامبخش اعصابند در چغندر يافت مىشود. چغندرى بنام ويتاسيكلاست كه برگ آن خورده مىشود مردانى كه چغندر زياد بخورند پستانشان بزرگ مىشود (ژنيكوماستى).
از آمينواسيدها، تبائين در شيره چغندر وملاس چغندر موجود است.
چغندر از رازى سلق (چغندر): دفع سلق از معده به سهولت انجام و از تمام بقولات هم سريع تر است واسفيد باى آن به شكم لينت مىدهد بخصوص اگر با عدس پوست كنده بپزند و اگر نمك بيشترى داشته باشد آب اسفيد باى آن طبيعت را روان ساخته خاصيت مسهلى به شكم مىبخشد و يك نوع اجابت ملايمى در مزاج فراهم مىسازد براى معده سازگار نيست تشنگى آور نيست و جهت مزاجهاى گرم مفيد است در صورتى كه با ماست بخورند و در آش ماست و آش آبغوره و امثال آن بريزند و يا از طفشيل (خوراكى است از عدس مقشر و سركه) تهيه نمايند مداومت در خوردن آن براى افراد مىرود و همچنين زياد خوردن آن براى اين دسته شايسته نيست گو اينكه به سهولت از بدن دفع مىگردد لكن خالى از نفخ نيست و بايد پوست آن را بكنند و با روغن زيتون و ساير روغنها بپزند و بر آن دانهها و ادويه معطره بيفزايند اگر بعد از پوست كندن به امرى عذب (گوارا) و كمى