پس از آنان بترسيد، ايمانشان بيشتر شد و گفتند: خداوند پشتيبان و بهترين وكيل ماست پس به نعمت و فضلى از جانب خداوند نايل شدند. در آن زمان، هيچ مشكلى متوجه آنان نشد و به دنبال خوشنودى خداوند بودند و خداوند صاحب فضلى عظيم است).
آرى از همين اعتقاد به قضاء و قدر بود كه مقام مسلمانان تا آنجا بالا رفت كه دشمنان از شنيدن نامشان بر خود مىلرزيدند، به طورى كه بيشتر پيروزى آنان در سايه رعب و هراسى بود كه در دل دشمنان ايجاد شده بود و به وسيله همان قدرت روحى، لشكريان دشمن را پيش از آنكه برق شمشيرشان بدرخشد و يا حتى نزديكشان برسند، شكست داده و فرارى مى دادند.
(كنتم خيرامة اخرجت للناس تأمرون بالمعروف وتنهون عن المنكر). (1) يعنى: (شما بهترين امتى هستيد كه براى مردم قيام كرده و امر به معروف و نهى از منكر مى كنيد).
قم مقدس:
محمد مهدى گرجيان (1372 هجرى شمسى)