پى باران بارد و زمين با تمام توان، گياهانش را بروياند " (1) و نيز فرمود:
" امت او نزدش پناه جويند همچون زنبورهاى عسل كه نزد ملكه خود گرد آيند، زمين را از عدل و داد مالامال كند همانگونه كه از جور و ستم مالامال شده است، بگونه‌اى كه مردم به (آرامش) جامعه نخستين خود بازگردند، نه خفته‌اى را بيدار كند و نه خونى ريخته شود " (2) به نظر مىرسد معناى جمله " همچون جامعه نخستين " اين باشد كه در جامعه اوليه، تمام مردم يك امت بودند و بر پايه صفا و فطرت انسانى مىزيستند و اختلافى در ميان آنها نبود، چنان كه خداوند در قرآن فرموده است: " مردم يك امت بوده‌اند " (3) اين روايت، روايات ديگر را تأييد مىكند كه مىگويد: جامعه انسانى در عصر مهدى (عليه السلام) جامعه اى ثروتمند و بدون فقر، جامعه اى با محبت و دوستى و بدون اختلاف و كشمكش است كه نيازى به دادگاه‌هاى قضائى ندارد و در مرحله نهائى به جامعه اى بدون مبادله پول تبديل مىگردد بگونه‌اى كه افراد " قربة إلى الله " به يكديگر خدمت كرده و نيازها و ما يحتاج خود را با صلوات بر محمد و آل محمد (صلى الله عليه وآله) بر طرف مىكنند.
پيامبر (صلى الله عليه وآله) فرمود:
" ساكنان آسمان و زمين از او خشنود شوند، آسمان از ريزش باران قطره اى دريغ نكرده و زمين از رويش تمام گياهانش خوددارى نكند بگونه‌اى كه زندگان آرزوى (زنده شدن) مردگان كنند " (4) يعنى