ظهور حضرت باشد چرا كه در روايت آمده كه " آغاز نهضت آن حضرت از ناحيه مشرق است ".
مرحله دوم، ظهور دو شخصيت موعود در بين ايرانيان به نام سيد خراسانى و فرمانده نيروهاى او شعيب بن صالح است.
در تعدادى از روايات، مشخص گرديده كه نهضت شعيب و خراسانى شش سال قبل از ظهور حضرت مهدى (عليه السلام) است. از محمد بن حنفيه نقل شده كه:
" پرچم سياه بنى عباس خروج كند سپس پرچم سياه ديگرى از خراسان ظاهر شود حاملان آن درفش ها كلاه سياه و لباس سفيد بر تن دارند، پيشاپيش آنان مردى است كه او را صالح بن شعيب و يا شعيب بن صالح مىنامند و از قبيله بنى تميم است، آنان نيروهاى سفيانى را شكست داده و در بيت المقدس فرود آيند تا مقدمات حكومت مهدى را فراهم آورند، تعداد سيصد تن از شام به آنها بپيوندند، فاصله خروج او تا تحويل زمام امور به مهدى (عليه السلام) هفتاد و دو ماه است. " (1) در مقابل اين احاديث، روايات ديگرى هست كه مىگويد، ظاهر شدن خراسانى و شعيب همزمان با ظاهر شدن يمانى و سفيانى است، از امام امام صادق (عليه السلام) روايت شده كه فرمود:
" خروج خراسانى، سفيانى و يمانى در يك سال و يك ماه و يك روز واقع شود، درفش يمانى در بين اين پرچمها از همه هدايت گرتر است، او مردم را به حق دعوت كند " (2) از امام باقر (عليه السلام) نقل شده كه فرمود: " خروج سفيانى، يمانى و خراسانى در سال، ماه و روز واحد خواهد بود، نظم و ترتيب آنها همچون دانه هاى تسبيح، پى در پى است، در آن زمان مشكلات از همه سو روى آورند، واى بر كسى كه با آنان به مخالفت برخيزد. در ميان پرچمها، پرچمى هدايتگر از يمانى