با شكست سنگين يهود و حاميانشان بدست حضرت، آتش خشم غربىهاى مسيحى شعله‌ور مىشود و آنها با سرعت عليه حضرت و مسلمانان اعلان جنگ مىكنند. اما خبر حادثه غير منتظره بزرگى، همه نقشه‌ها را، نقش بر آب مىسازد:
فرود حضرت عيسى مسيح از آسمان به زمين! اين واقعه كه يكى از نشانه هاى بزرگ عصر ظهور، براى جهانيان است، شادى و سرور همه مسلمانان و مسيحيان را فراهم مىآورد.
از احاديث ما مىتوان حدس زد كه احتمالا حضرت مسيح همان كسى است كه بين حضرت مهدى و غربىها ميانجيگرى مىكند تا قرارداد صلحى براى مدت هفت سال ميان طرفين بسته شود:
" بين شما و روميان چهار پيمان صلح بسته شود. چهارمين پيمان بدست مردى از فرزندان " هرقل " صورت گيرد و هفت سال پايدار ماند. مردى از قبيله عبد القيس به نام مستور فرزند غيلان از رسول خدا پرسيد: چه كسى در آن روز امام و پيشواى مردم خواهد بود؟ حضرت فرمود: مهدى از فرزندان من، مردى كه چهل ساله مىنمايد، چهره اى همچون ستاره درخشان، خالى بر گونه راست، دو عباى قطوانى (1) بر دوش و از جلوه و شكوهى همچون مردان بزرگ بنى اسرائيل برخوردار است، او گنجهاى زمين را بيرون كشد و شهرهاى شرك را آزاد سازد " (2) بر پايه احاديث، اين پيمان صلح پس از دو، سه يا هفت سال از طرف غربيها شكسته مىشود و شايد دليل آن وحشت فراوان آنها از موج عظيمى است كه مسيح (عليه السلام) در ميان غربى ها ايجاد مىكند، بگونه‌اى كه بسيارى از آنان پذيراى اسلام گشته و از هواداران امام زمان (عج) مىگردند. از همين رو اروپائيان پيمان صلح را