فراوانى وجود دارد. در مورد زمان دقيق ورود حضرت به عراق مطلبى در دست نيست اما در فصل " حركت ظهور " خواهد آمد كه ورود حضرت به عراق چند ماه بعد از ظهور و پس از آزاد سازى حجاز و چه بسا پس از درگيرى منطقه بيضاء استخر (كوه سفيد) در نزديكى اهواز اتفاق خواهد افتاد. برخى روايات، ورود حضرت به عراق را از طريق هوا با يك اسكادران هواپيما مطرح كرده‌اند.
در تفسير اين آيه كه مىفرمايد: " اى جماعت جن و انس اگر قادر به نفوذ و عبور از اطراف آسمان ها و زمين بوديد پس بگذريد اما نخواهيد گذشت مگر با قدرت (1) " از امام محمد باقر روايت شده كه فرمود: " قائم هنگام ظهور، با هفت قبه از نور بگونه‌اى فرود آيد كه روشن نيست در كداميك از آنهاست تا آنكه در شهر كوفه قرار گيرد " اين روايت علاوه بر بيان جنبه اعجازى، نشانگر آن است كه شرائط امنيتى و فضاى كينه توزانه جهانى نسبت به حضرت چنين احتياطى را طلب مىكند، مخصوصا كه پاكسازى محيط عراق بدست حضرت تمام نشده و خطرات گوناگون همچنان متوجه آن وجود مبارك است. از محتواى روايت مىتوان فهميد كه حضرت ابتدا در پايتخت عراق و يا در يك مركز نظامى يا در كربلا فرود مىآيد و سپس به كوفه منتقل مىگردد.
روايات، بخش عظيمى از فعاليتها و معجزات حضرت در عراق را بيان مىكنند و ما در مبحث حركت ظهور به بيان آن خواهيم پرداخت اما در اينجا تعدادى از آنها را كه به اوضاع عمومى عراق ارتباط دارد مطرح مىكنيم. مهم‌ترين تلاش حضرت در اين مقطع عبارت از پاكسازى فضاى داخلى و متلاشى ساختن بسيارى از مخالفان است. بر اساس روايات هنگام ورود حضرت به كوفه درگيرى و كشمكش