در همين باره آمده كه " سفيانى با سپاهى انبوه وارد مدينه مىشود ". (1) و نيز " اهل مدينه قبل از حمله سفيانى از شهر خارج مىشوند " (2).
چنين به نظر مىرسد كه " منصور " كه با حضرت مهدى (عليه السلام) از مدينه خارج مىشود همان نفس زكيه محمد باشد كه از ياران حضرت است و حضرت او را به مسجد الحرام مىفرستد تا پيام آن بزرگوار را به گوش جهانيان برساند اما وى را به قتل مىرسانند و احتمال هم دارد كه شخص ديگرى باشد.
در روايات، به غير از مدينه و مكه، از مناطق ديگر حجاز كه نيروهاى سفيانى به آن وارد شوند، سخنى به ميان نيامده و پيداست كه مدت اشغال شهر مدينه چندان طولانى نيست سپس سفيانى تمام يا بخش عمده اى از سپاه خود را به مكه مىفرستد كه آن معجزه موعود رخ مىدهد و تمام سپاهيان اعزامى در نزديكى مكه به زمين فرو مىروند.
برخى روايات، باقى ماندن لشكريان سفيانى در مدينه را تنها چند روز ذكر مىكنند، و ظاهرا منظور از ورود سفيانى به مدينه، ايجاد رعب و وحشت و جستجوى حضرت است نه اقامت در شهر.
روايتهائى كه در مورد فرو رفتن سپاه سفيانى به زمين است در كتابهاى حديثى مسلمانان، فراوان و متواتر است و شايد مشهورترين آنها در منابع سنى ها روايتى باشد كه از ام سلمه نقل شده كه گفت:
" پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود: پناهنده‌اى به خانه خدا پناه برد اما لشكرى به سوى او فرستاده شود، چون به بيابان مدينه رسند، زمين آنها را ببلعد " (3)