برخوردار گرديم. امام در جواب مرقوم فرمودند:
" آنكه هدف دنيوى داشته باشد هرگز به نصيحت اقدام نمى كند و آنكه هدف أخروى و معنوى داشته باشد هرگز وقت خود را با مصاحبت شما تلف نمى كند... ". (1) اعراض از تواضع و كرنش در برابر ستمگران امام صادق (عليه السلام) رئيس مذهب در برابر ستمگران هميشه، حالت بى تفاوتى داشت و هرگز در برابر آنان كرنش و تواضع از خود نشان نداده است. امام در تفسير آيه * (واتخذوا من دون الله) * آنان جز پروردگار معبود ديگرى نيز در پيش گرفتند. (آيه 71 / سوره 19) مى فرمايد:
مقصود از عبادت در اين آيه، ركوع و سجود نيست بلكه منظور اطاعت و فرمانبردارى از مردم صاحب نام و مقام است. سپس مى افزايد هر كسى مخلوقى را در معصيت خالق اطاعت كند به عبوديتش تن داده است و او را بندگى نموده است ". (2) در حديث ديگرى مى فرمايد: " من أطاع رجلا في معصية فقد عبده ". (3) كسى كه در معصيت خداوند از فردى اطاعت كند در واقع او را ستايش كرده است.
دستور نافرمانى از ستمگران امام صادق (عليه السلام) بارها و بارها با كنايه و اشاره و گاهى با صراحت و صرافت فرمان تخلف از دستورها و نظامات ستمگران را صادر كرده است و عقيده ء او در رفتار با خلفاء و ستمگران متعدى، معروف و مشهور بوده است به حدى كه همگان اين واقعيت را مى دانستند و به آن احترام مى نهادند.
سخنان و گفتارهاى امام (عليه السلام) در اين زمينه، متعدد فراوان است كه به عنوان نمونه، مورد نقل مى گيرد. از عمر بن حنظله نقل و روايت نموده اند كه از امام جعفر صادق (عليه السلام) پرسيدم دو نفر از شيعيان و پيروان شما منازعه اى در مورد بدهكارى يا ارث بين خود