زراره مرد شامى را محكوم ساخت به حدى كه او به شكست خود اعتراف نمود. (1) او پس از عمرى تلاش و كوشش در راه اسلام مكتب تشيع در سال 150 هجرى به رحمت ايزدى پيوست. قابل توجه است كه دانشمندان حديث ودرايت، روايات و منقولات او را به صورت حديث صحيح و مقبول پذيرفته‌اند روانش شاد!
4. حمران ابن اعين شيبانى حمران ابن أعين يكى از رجال و دانشمندان بزرگ و با فضيلت شيعه است، او از دوران پيشواى چهارم يكى از چهره‌هاى درخشان تشيع بشمار مى رفت و از محضر آن حضرت استفاده ها نموده بود، پس از رحلت امام سجاد (عليه السلام) در صف ياران و شاگردان خاص امام باقر قرار گرفت و بهره‌هاى سرشارى از خرمن علم و دانش و حكمت امام پنجم برد و مدتى نيز از زمان امام صادق (عليه السلام) را درك نمود. (2) حمران علاوه بر مقام بزرگ و ممتاز معنوى، در علوم قرآن و رشته‌هاى علمى ديگر مانند علم نحو و لغت و ادبيات عربى دانشمند بلند پايه اى بود كه دانشندان بعدى در مباحث مربوط به قرائت قرآن به آراء و نظريات او استناد مى كردند. (3) تخصص در علم در زمان پيشواى پنجم و ششم كه نهضت علمى و فرهنگى اسلام شكوفا مى شد در اثر برخورد با فلسفه و عقايد و آراء فلاسفه و دانشمندان يونان و روم رشته‌هاى مختلف علمى بوجود آمد و شبهات و اشكالات گوناگونى در ميان دانشمندان رواج يافت از اين رو، امام باقر (عليه السلام) و همچنين امام صادق (عليه السلام) هر يك از شاگردان خود را در رشته اى كه با ذوق و قريحه او سازگار بود تشويق به تعليم و تعلم مىنمودند و در نتيجه هر كدام از آنها در يك يا دو رشته از علوم مانند حديث، تفسير، كلام، و امثال اينها تخصص