درس آموزى به نمونه‌هايى از كردارها و اعمال آن بزرگوار اشارتى مى رود تا در زندگى فردى و اجتماعى مسلمانان و پيروان او، مورد استفاده و بهره گيرى قرار گيرد.
آوازه ء او به فضل و دانش مذهبى بسيار بزرگ و بزرگتر بود. شايد قديم ترين مرجع تاريخى كه او را به عنوان محترم ترين و معتبرترين فرد زمان تصوير مى كند و از او به صورت كسى كه فضل و دانش عميق دارد ياد مى كند، تاريخ يعقوبى باشد او مى گويد دانشمندان زمان وقتى سخنى از آن حضرت روايت مى كردند اظهار مى داشتند كه عالم فاضلى به ما اطلاع داد.... (1) امام (عليه السلام) و نصرانى تشنه روزى او راه پر شن و كوير مكه و مدينه را طى مى كرد " مصادف " غلام او نيز همراهش بود در بين راه چشمش به مردى افتاد كه خود را روى تنهء درختى انداخته بود و وضعش عادى نبود امام به مصادف فرمود:
" به طرف اين مرد برويم نكند تشنه باشد و از تشنگى به اين وضع افتاده باشد؟
نزديك او رسيدند امام از او پرسيدند: تشنه هستى؟ بله.
مصادف به دستور امام پايين آمد و به آن مرد آب داد اما از قيافه و لباس و شكل او معلوم گشت كه مسلمان نيست و پيرو آئين مسيحيت است پس از آنكه امام و مصادف از او دور شدند مصادف از امام (عليه السلام) سوال كرد آيا صدقه دادن به نصارى جائز است؟
امام (عليه السلام) در پاسخ فرمودند: در موضع ضرورت، در چنين حالى، آرى... ". (2) عدم پذيرش قيادت سياسى در مورد عدم اجابت دعوت زيد و ديگر قيام كنندگان علوى كه بارها پيش آمده بود كه رهبرى قيام را بپذيرند به نظر مى رسيد كه امام صادق (عليه السلام) آن صرافت و صداقت و آن همفكرى و هم رأيى كافى را در آنان مشاهده نكرده است و با روش آنان كاملا موافق نبوده است. و خط فكرى آنها مورد پسند و تأييد كامل پيشواى معصوم ما قرار نگرفته