بخش پنجم / امام (ع) و زمامداران خودسر...
قبلا گفتيم كه دوران زندگى امام (عليه السلام) همزمان با حكومت 10 تن از حكمرانان و زمامداران خودسر اموى و 2 نفر از حكمرانان عباسى بوده است كه برخى را در ايام طفوليت و برخى ديگر را در ايام امامت درك كرده‌اند. اينك صرفا به عنوان اطلاع و آشنايى بيشتر با نوع كارها و افكار آنان و به عنوان آشنائى با تاريخ و سرگذشت مسلمانان كه چه روزگارى را پشت سر گذاشته اند به صورت فشرده بر تاريخ زندگى آنان نظرى مى افكنيم و در موارد برخورد با تاريخ و زندگى امام لحظاتى مكث مى نمائيم، تا اينكه در حدودى به بررسى جوانب زندگى امام (عليه السلام) رسيده باشيم.
زمامداران اموى امام صادق (عليه السلام) از آغاز دوران طفوليت ده تن از زمامداران اموى را درك نموده اند كه اسامى آنان به اين ترتيب مى باشد.
1. عبد الملك پسر مروان، 2. وليد پسر عبد الملك، 3. سليمان پسر عبد الملك، 4. عمر پس عبد العزيز، 5. يزيد پسر عبد الملك، 6. هشام پسر عبد الملك، 7. وليد پسر يزيد پسر عبد الملك، 8. يزيد ناقص پسر وليد پسر عبد الملك، 9. ابراهيم پسر عبد الملك، 10. مروان بن حكم معروف به " مروان حمار " آخرين سلسله از آل اميه.
2. از حكمرانان عباسى با دوران " عبد الله سفاح " و برادرش " منصور دوانيقى " معاصر بوده است. اينكه شرح اجمال روزگار آنان:
1. عبد الملك بن مروان او كه پس از پدرش مروان به تخت حكومت جلوس نمود تبار به مغيره مى رساند كه حمزه سيد الشهدا را در جنگ احد دريده بود در سال 65 به حكومت رسيد و تا سال 86 ادامه داشت ولادت امام در سال 82 ه‍ بوده است.