تغيير نكند پاك مىشود. ((چهارم)) آن كه بعد از آب كشيدن چيز نجس عين نجاست در آن نباشد. و پاك شدن چيز نجس به آب قليل يعنى آب كمتر از كر شرطهاى ديگرى هم دارد كه بعدا گفته مىشود.
(مسأله 151) ظرف نجس را با آب قليل بايد سه مرتبه شست، و در كر و جارى يك مرتبه كافيست، ولى ظرفى را كه سگ از آن ظرف آب يا چيز روان ديگر خورده بايد اول با ريختن خاك و مقدارى آب پاك خاك مال كرد، و بنابر احتياط وجب خاك بايد پاك باشد. سپس آب بريزند كه خاك او زائل شود و بعد يك مرتبه در كر يا جارى يا دو مرتبه با آب قليل شست. و همچنين ظرفى را كه سگ ليسيده بنابر احتياط واجب بايد پيش از شستن خاك مال كرد. و اگر آب دهان سگ در ظرفى بريزد خاك مالى لازم نيست.
(مسأله 152) اگر دهانه ظرفى كه سگ دهن زده، تنگ باشد بايد خاك را در آن بريزند و مقدارى آب ريخته بشدت حركت دهند تا خاك به همه آن ظرف برسد.
و بعد به ترتيبى كه ذكر شد بشويند.
(مسأله 153) ظرفى را كه خوك بليسد يا از آن چيز روانى بخورد، يا اين كه در او موش صحرائى مرده باشد، با آب قليل يا كر يا جارى بايد هفت مرتبه شست و لازم نيست آن را خاك مالى كنند.
(مسأله 154) ظرفى را كه به شراب نجس شده، بايد سه مرتبه بشويند و فرقى بين آب قليل و كر و جارى نيست.
(مسأله 155) كوزه‌اى كه از گل نجس ساخته شده و يا آب نجس در آن فرو رفته اگر در آب كر يا جارى بگذارند، به هر جاى آن كه آب برسد پاك مىشود. و اگر بخواهند باطن آن هم پاك شود، بايد بقدرى در آب كر يا جارى بماند كه آب به تمام آن فرو رود، و اگر ظرف رطوبتى داشته باشد كه از رسيدن آب به باطن آن مانع باشد بايد خشكش نمايند، و بعدا در آب كر يا جارى بگذارند.
(مسأله 156) ظرف نجس را با آب قليل دو قسم مىشود آب كشيد: يكى آن كه