عياشى در روايت مرفوعه خود نقل مىكند مردى خدمت حضرت على (ع) آمد و از درد شكم خود شكايت نمود آن حضرت فرمود: زن دارى؟
گفت آرى. از زنت درخواست كن كه از مال حلال خود چيزى بتو ببخشد و با آن عسل بخر و روى آن عسل آب باران بريز بخور زيرا - خداوند در قرآن مىفرمايد: وانزلنا من السماء ماء مباركا.... - و فرمود: فيه شفاء للناس.....
و فرمود: (وان طبن لكم شيئا فكلوه هنيئا مريئا.......
موقعى كه بركت و شفاء وهنيئى جمع شود شفاء ميابى انشاء الله (1) در باره عسل اضافه بر روايات ايات قرآن هم شاهد آنست حتى يك سوره در قرآن بنام سوره نحل (زنبور عسل) نازل گشته زيرا آن - حيوان با الهام و وحى خدائى از آن گياههاى گوناگون كه در يكى از آنها چه ويتامينها و انرژيها وجود دارد استفاده مىكنند و خالص آن را در اختيار بشر مىگذارند، لذا خداوند در قرآن شريف مىگويد: واوحى ربك إلى النحل ان اتخذى من الجبال بيوتا و من الشجر ومما يعرشون ثم كلى من كل الثمرات فاسلكى سبل ربك ذللا يخرج من بطونها شراب مختلف الوانه فيه شفاء للناس ان في ذلك لايات لقوم يتفكرون (سوره نحل ايه 68).