داروهاى خانگى واقع مىشد ولى متاسفانه اكنون ملاس كه در كارخانه هاى قند سازى وجود دارد داراى مقدار زيادى گوگرد و مواد زائد - خارجى است بو و طعم آن زننده است و اگر چنين نباشد داروى بهترى بركم خونى است. استاد پور داود در كتاب هرمزد نامه شرح مفصلى درباره تاريخچه نيشكر نوشته كه اصل و لفظ نيشكر را هندى مىداند ولى در نوشته هاى جالينوس كه از دانشمندان يونان قرن دوم ميلاد مسيح بود داروئى از نيشكر به چشم مىخورد.
جميل بن دراج از زراره و او از امام باقر (ع) كه فرمود: اى زراره مردم چه قدر از فضيلت شكر طبرزد (سفيد) غفلت دارند شكر به هفتاد درد شفاست، بلغم را مىخورد و از اصلش مىكند (1).
امام (ع) مىفرمايد: اگر تب دار 6 مثقال شكر با اب سرد ناشتا بخورد تب را مىبرد 2 على بن نعمان از بعضى از ياران خود مىگويد: به امام صادق (ع) از درد شكم شكايت كرد آن حضرت فرمود: وقتى در رختخواب خود استراحت كردى شكر بخور گويد خوردم و خوب شدم (3).