الك كنيم عناصر زير از آن جدا مىشود:
الف - سبوس كه در آن تمام خواص مغناطيسى مربوط باشعه آفتاب در آنست.
ب - جوانه گندم كه خواص مغناطيسى مربوط به زمين را دارد.
ج - اگر با آسياهاى فلزى آرد تهيه شود مواد چربى و فسفرى گندم كه ضد پوسيدگى هستند به سبوس مىچسبد و با سبوس خارج مىشود بعلاوه گلوتن كه تنها قسمت ازت دار گندم است خارج مىگردد لذا آرد با الك شدن مواد زير را از دست مىدهد:
1 - مواد چربى.
2 - تقريبا كليه مواد بياض البيضى.
3 - سيليس كه كمك مؤثرى در تشكيل دندانها مىنمايد و به استخوانها نرمى مىدهد و چون با اكسيژن توام گردد كليه ها و قلب را تقويت مى كند و كمبود آن يكى از علل مستعد كننده بيمارى قند مىباشد. 4 - فلوئور كه در ساختمان عاج دندانها و استخوانها به كار مىرود.
5 - فسفر كه براى سفت شدن استخوان ها لازم است.
6 - منيزيوم كه عدمش موجب پيدايش گواتر و احتمالا سرطان مىشود.
7 - آهن كه كمبودش سبب كم خونى گرديده و با فسفر و منيزيم تشكيل دهنده سلولهاى عصبى هستند و با آهن قسمت هاى اصلى متشكله خون مىباشند.