ذريح گويد: به امام صادق (ع) عرض كردم: در شكم خود صداها و درد ميبينم. آن حضرت فرمود: از حبه سوداء چه مانع شده است از حبه سوداء؟ كه در آن شفا هست از هر مرض مگر سام؟ (1).
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: در اين حبه سوداء از هر درد جز سام شفا - هست، گفتم سام چيست؟ فرمود: مرگ. گفتم حبه سوداء چيست ؟ فرمود: شونيز. گفتم چه طور بسازم دارو را؟ فرمود: بيست و يك دانه مىگيرى و در پارچه اى يكشب آن را در آب مىخيسانى موقع صبح يك قطره در بينى راست و يك قطره در بينى چپ مىريزى و در روز دوم دو - قطره در طرف راست و يك قطره در طرف چپ و موقعى كه روز سوم شد يك قطره به طرف راست و دو قطره به طرف چپ كه در سه روز مخالف يكديگر مىباشند. (2).
سعد گفته هر روز دانه را نيز عوض ميكنى.
امام صادق (ع) فرمود: حبه سودا از هر درد شفاست و آن محبوب رسول خدا صلى الله عليه وآله است. گفته شد: مردم گمان مىكنند آن حرمل است فرمود نه شونيز است، اگر نزد ياران پيغمبر صلى الله عليه وآله بيانى و گفتى محبوب رسول خدا را