پاشند و آن را شونوز هم نوشتهاند.
امام رضا (ع) از پدرش موسى بن جعفر (ع) چنين روايت كرده است:
ان حبة السوداء مباركة يخرج الداء الدفين من البدن (1).
يعنى حبه سوداء مبارك است، از بدن درد پنهان را بيرون مىنمايد.
حسن بن شاذان از ابى جعفر (ع) كه از امام ابى الحسن (ع) پرسيدند درباره تب نوبه غالب آن حضرت فرمود: از عسل و شونيز سه لقمه بر مىدارى كه آن تب از بين مىرود آن دو مباركند خداوند درباره عسل فرمود: يخرج من بطونها شراب مختلف الوانه فيه شفاء للناس.
يعنى از شكمهاى زنبوران نوشيدنى بيرون مىآيد با رنگهاى مختلف كه در آن براى مردم شفاء هست و درباره حبه سوداء رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود حبه سوداء از هر درد شفاء است مگر سام گفته شد سام چيست اى رسول خدا فرمود: مرگ و اين دو بر گرمى و سردى وطبايع ميل نمى نمايند بلكه آنها شفا هستند در هر جا كه هستند (2).