نزد آن حضرت هندوانه با خرما بود و با دو دستش كمك مىگرفت و - هندوانه را با دو دست مىخورد گاهى با شكر و گاهى با خرما مىخورد و گاهى تنها خرما را مىخورد و پس از آن آب مىنوشيد و آب و خرما بيشترين غذاى آن حضرت بود و گاهى شير و خرما را جمع مىكرد و آنها را بنام اطيبين (دو پاكيزه) مىناميد (1) قال (ع) عليكم بالفواكه في اقبالها فانها مصحة للابدان مطردة الاحران والقوها في ادبارها فانها داء الابدان (2).
بر شما باد ميوهها در ابتداء امدن آنها و نوبار زيرا در آن وقت صاف كننده بدنها و برنده غمها است و ميوهها را در اخر وقت و موقع - تمام شدن آنها كنار بيندازيد كه براى بدنها درد است.
على بن جعفر از برادرش سؤال كرد از كسى كه ميان دو ميوه - انجير خرما و سائر ميوه ها را جمع كند فرمود: پيغمبر منع كرد از جمع نمودن اين دو ميوه (3).