يعنى اترج سنگين است وقتى خورده شد نان خشك آن را از معده هضم مىكند و به روايت ابى، بصير كه امام صادق (ع) اترج را با عسل خورد وسنگينى آن را امام با نان خشك برد (1).
ابى بصير و محمد بن مسلم از امام صادق (ع) از پدرانش از اميرالمؤمنين (ع) كه فرمود: اترج را پيش از غذا و بعد از غذا بخوريد، چنان كه آل - محمد چنين مىكردند (2).
حماد بن عيسى بنقل از ابراهيم بن عمر يمانى گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم از اينكه مردم گمان مىكنند خوردن اترج ناشتا بهتر است فرمود: اگر پيش از غذا خوب باشد پس از غذا هم خوب خوب است (3). اترج يا ترنج (بالنگ) نيز ناميده مىشود زيرا نوع كوچك آن ترنج و نوع بزرگ آن را بالنگ مىگويند.
در يك روايتى ديگر از امام صادق (ع) درباره خوردن اترج فرمود:
اطبا چه مىگويند راوى گفت مىگويند بايد خورد ناشتا امام فرمود:
ما در موقع سيرى نيز تجويز مىكنيم.