و از سعيد بن مسيب چنين نقل شده است:
" فتنه اى بوجود آيد كه در آغاز همچون بازيچه كودكان است بگونه‌اى كه هرگاه از گوشه اى آرام گيرد از جانب ديگر سر بر آورد تا آنگاه كه منادى از آسمان ندا كند: آگاه باشيد فرمانرواى شما فلانى است. ابن مسيب (از شدت هيجان) دستهاى خود را بهم پيچيد به شكلى كه گويا دستانش مىلرزيد، آنگاه سه بار گفت:
اوست فرمانرواى بر حق. " (1) در همين مأخذ آمده است:
" چون ندا كننده اى از آسمان ندا دهد كه حق با آل محمد است، در آن هنگام نام مهدى بر سر زبانها جارى شود و محبت او در دلها قرار گيرد و مردم انديشه اى جز او نداشته باشند ".
و نيز آمده است:
" سعيد به نقل از جابر و او از امام باقر براى ما نقل كرده كه حضرت فرمود: ندا كننده اى از آسمان ندا كند: آگاه باشيد كه حق با اهل بيت محمد است و ندايى ديگر از زمين بانگ برآورد كه بدانيد حق در خاندان عيسى و يا در خاندان عباس است، ترديد از من است. و همانا نداى زمينى از شيطان است تا مردم را به اشتباه اندازد. (شك كننده ابو عبد الله نعيم است) ".
و در ص 60 از ابن مسعود از پيامبر (صلى الله عليه وآله) روايت كرده كه فرمود:
" چون نداى آسمانى در ماه رمضان شنيده شود به دنبال آن در شوال هياهوى شديدى رخ دهد و در ذى قعده قبيله ها جدا شوند و در ذى حجه خونريزى اتفاق افتد، آنگاه سه بار فرمود: اما محرم چه محرمى خواهد شد، هيهات، هيهات، در اين ماه، مردم بر اثر آشوب ها كشته شوند، سؤال كرديم اى رسول خدا صيحه آسمانى چيست؟ فرمود: اين صيحه در نيمه ماه رمضان و شب جمعه اتفاق افتد. صدايى است كه شخص خوابيده را بيدار و ايستاده را بر زمين بنشاند و زنان نجيب و پوشيده را از پرده ها بيرون آورد... در شب جمعه. و در سالى كه زلزله ها فراوان شود، چون نماز صبح جمعه را بجاى آورديد به خانه هاى خود رويد