پيرامون نداى معجزه آساى آسمانى مىپردازند و توطئه هاى خود را جهت ضربه زدن به موج جديد اسلامى برنامه‌ريزى مىكنند و در پى قتل آن پيشواى بزرگ الهى برمىآيند، اما ايمان آورندگان به غيب كه روايات مربوط به اين نداى آسمانى را شنيده‌اند آگاهند كه اين ندا، همان نداى حق موعود است و آنان سر بر سجده شكر مىنهند و بر خشوع دلهايشان در پيشگاه خداوند افزوده مىشود. و همواره از آن حضرت سخن مىگويند و خود را جهت يارى وى مهيا مىكنند.
اصل روايات مربوط به اين نداى آسمانى كه مردم را به پيروى از امام مهدى (عليه السلام) دعوت نموده و او را با نام خود و پدر بزرگوارش ياد مىكند، در منابع شيعه و سنى، فراوان است، و بعيد نيست كه به حد تواتر معنوى (1) برسد. (2) از امام صادق (عليه السلام) نقل شده كه فرمود:
" منادى از آسمان نام صاحب اين امر را، بانگ زند كه فرمانروائى از آن فلانى فرزند فلان است پس كشتار براى چيست؟ " (3) و نيز آن حضرت فرمود:
" دو صيحه رخ دهد، يكى در آغاز شب و ديگرى در پايان شب دوم، هشام بن سالم گويد پرسيدم:
آن ندا چگونه است؟ فرمود: صيحه اى از آسمان است و صيحه ديگر از سوى ابليس، پرسيدم: چگونه اين يكى از ديگرى باز شناخته شود؟ فرمود: كسى كه اين خبر را قبلا از ما شنيده، پيش از پيدايش صيحه دوم از آن با خبر است " (4)