به احتمال قوى عباسيان ادعاى مهدويت را، از هم پيمانان و شركاء حسنى آموختند تا از آن در مبارزات خود عليه بنى اميه استفاده كنند كه در اينجا محل بحث آن نيست.
اما به هر حال نزد راويان و تاريخ نويسان، شكى نيست كه درفش‌هاى سياهى كه در اين روايت و روايت هاى ديگر وعده داده شده، پرچمهايى ست كه مهيا كننده ظهور حضرت مهدى (عليه السلام) است. حتى اگر روايات پرچمهاى بنى عباس را صحيح بدانيم. چون گفتيم كه روايات، بين اين دو پرچم فرق گذاشته و واقعيت امر نيز چنين است كه مهدى مورد ادعاى عباسيان و ديگران با ويژگى هاى امام زمان (عج) تطبيق ندارد و از طرفى اشاره نموديم كه مسير و هدف درفش‌هاى عباسيان دمشق و مسير پرچمداران و ياران حضرت مهدى (عليه السلام) قدس شريف خواهد بود.
گرچه اين روايت، ماجراى درفش‌هاى سياه را مختصر بيان كرده اما در عين حال رسيدن به هدف را در آن مژده داده است، هر چند كه دشوارى هاى فراوانى در راه رسيدن آنها به قدس وجود داشته باشد.
زمان ظهور اين پرچمها در اين روايت ذكر نشده اما روايات ديگر مىگويند:
رهبرى اين درفش ها به عهده صالح بن شعيب موعود است. از محمد بن حنفيه چنين نقل شده:
" درفش‌هاى سياهى به اهتزاز درآيد كه مربوط به بنى عباس است، سپس پرچمهاى ديگرى از سوى خراسان به اهتزاز درآيد كه حاملان آن كلاه هاى سياه و لباسهاى سفيد بر تن دارند، پيشاپيش آنان مردى است بنام صالح از قبيله تميم، طرفداران سفيانى را شكست دهند. تا در بيت المقدس فرود آيند و پايگاه دولت مهدى (عليه السلام) را فراهم آورند ". (1)