ساير مؤمنين و به وسيله شهر قم بر ساير شهرها و بواسطه اهل قم بر جهانيان اعم از جن و انس، خداوند اهل قم را مستضعف فكرى قرار نداده بلكه همواره آنان را موفق و تأييد كرده است، سپس فرمود:
دينداران در اين شهر در مضيقه زندگى‌اند اگر غير اين باشد مردم به سرعت به اين شهر هجوم آورند و آنجا را تباه كنند و ديگر نمىتوان اين شهر را بر ساير شهرها حجت و الگو قرار داد. و اگر چنان شود، آسمان و زمين آرامش خود را از دست بدهند و ساكنان آن لحظه اى باقى نمانند. بلا و گرفتارى از قم و اهل آن دور گرديده است، به زودى زمانى خواهد رسيد كه قم و اهل آن حجت بر مردم خواهند بود و اين در حد فاصل زمان غيبت قائم ما و ظهور او است. اگر چنين نباشد زمين اهل خودش را فرو برد، فرشته‌هاى الهى مأمور دور ساختن بلاها از اين شهر و اهل آنند، هر ستمگرى كه انديشه پليدى نسبت به اين شهر در سر داشته باشد، خداوندى كه درهم كوبنده ستم پيشگان است، او را درهم شكند و يا به گرفتارى و مصيبت و يا دشمنى سرسخت، مبتلا گرداند، خداوند نام قم و اهلش را در زمان فرمانروائى ستمگران از ياد آنان مىبرد آنگونه كه آنها خدا را فراموش مىكنند ".
و روايت دوم مىگويد:
" به زودى شهر كوفه از مؤمنان خالى گردد و همانگونه كه مار در لانه خود فرو مىرود علم از كوفه رخت بربندد و سپس از شهرى بنام قم آشكار شود و آن سامان معدن فضل و دانش گردد به شكلى كه در زمين كسى در استضعاف فكرى بسر نبرد حتى نوعروسان در حجله گاه خويش. و اين امور نزديك ظهور قائم ما به وقوع پيوندد، خداوند، قم و اهلش را براى رساندن پيام اسلام، جانشين حضرت حجت گرداند اگر چنين نشود زمين اهل خودش را فرو برد و در زمين حجتى باقى نماند، دانش از اين شهر به شرق و غرب جهان منتشر گردد، بدين‌سان بر مردم اتمام حجت شود و كسى باقى نماند كه دين و دانش به وى نرسيده باشد، آنگاه قائم (عليه السلام) ظهور كند و با ظهور وى خشم و غضب خداوند بر بندگان جلوه گر شود. زيرا خداوند از بندگانش انتقام نمىگيرد مگر بعد از آنكه آنان حجت خدا را انكار نمايند " (1)