يعنى او در اصل مسلمان بوده، سپس مسيحى شده و از سرزمين غرب وارد شام گشته و حركت خود را آغاز مىكند.
خط و مشى سياسى او به غرب و يهوديان گرايش دارد و با حضرت كه دشمن غربى هاست به نبرد مىپردازد و با تركان يا هواداران تركها كه احتمالا روسها هستند وارد جنگ مىشود. سفيانى در حين نبرد با حضرت، از دمشق به رمله فلسطين جايى كه شورشيان رومى در آنجا فرود مىآيند، پناه مىبرد.
و آشكار است كه او بعنوان خط مقدم دفاع از يهوديان و رومى ها وارد پيكار با حضرت مهدى (عليه السلام) مىشود. روايات از شكست يهوديان كه با شكست سفيانى ايجاد خواهد شد سخن گفته‌اند.
نشانه ديگر گرايش وى به غربى ها اين است كه باقيمانده نيروهاى سفيانى، پس از شكست و كشته شدن او به سوى غرب مىگريزند، آنگاه ياران امام مهدى (عليه السلام) آنها را بازگردانده و به قتل مىرسانند.
از ابن خليل ازدى، روايت شده است كه گفت: از ابو جعفر (امام باقر (عليه السلام)) شنيدم كه درباره اين آيه شريفه كه مىگويد: (وقتى آنان عذاب ما را احساس كردند به ناگاه از آن گريختند. (به آنان گفته شود) فرار نكنيد و به سوى آنچه در آن متنعم بوديد و به سوى خانه هايتان بازگرديد. شايد از شما سؤال شود (1) " فرمود: " وقتى قائم قيام كند و سپاهى بسوى بنى اميه به شام گسيل دارد، آنان به سوى روم (غرب) گريزند روميان به آنها گويند: ما، شما را به سرزمين خود راه ندهيم مگر اينكه به آئين مسيحيت درآئيد، آنگاه صليب به گردن خود آويزند و روميان آنان را بپذيرند. وقتى ياران قائم (عليه السلام) به قصد نبرد با روميان، روياروى آنان فرود آيند، روميان از آنها درخواست امان و صلح كنند اما ياران قائم گويند: امان ندهيم مگر افرادى كه از ما نزد شماست به ما برگردانيد. سپس روميان آنها را به