كسب فيض و دانش نموده اند، متخصص معروف شيمى، جابر بن حيان مى باشد... او در زهد و تقوى و قناعت وحسن معاشرت همانند نداشت و بر اثر هوش و لياقت و شايستگى " صادق " و راستگو ناميده گشت. ابوجعفر منصور خليفه دوم عباسى روى موقعيت خاص اجتماعى امام، به او تعظيم و تكريم روا مى داشت و از ارشادات و راهنماييهاى او بهره مى جست. ابومسلم خراسانى نخستين بار حكومت را بر او عرضه داشت ولى او نپذيرفت.
او هفت پسر و سه دختر داشت. در سال 148 در مدينه با عمرى نزديك به 66 سال درگذشت و در جوار جد و پدر خويش مدفون گشت. او امام و پيشواى مذهب شيعه است و پيروان او " جعفرى " ناميده مى شوند... ".
7. دكتر احمد امين: نويسنده ء معروف مصرى، مؤلف كتابهاى فجر الأسلام و ضحى الأسلام مى گويد: " بزرگترين شخصيت فقهى و حقوقى شيعه، بلكه بزرگترين شخصيت علمى در اعصار مختلف اسلامى و در دورانهاى بعدى بود. در سال دهم حكومت منصور درگذشت... ". (1) 8. فريد وجدى: مؤلف دائرة المعارف مى گويد: " بيت علم و دانش جعفر بن محمد الصادق هر روز با دانشمندان بزرگ پر مى گشت. دانشمندانى كه در پى كسب حديث، تفسير، فلسفه و كلام بودند. در جلسهء درس او در اغلب اوقات دو هزار نفر و گاهى چهارهزار نفر از علماى مشهور شركت مى جستند ". (2) 9. پطرس بستانى: مى گويد: " جعفر بن محمد صادق، نوه ء زين العابدين، از سادات و بزرگان اهل بيت (عليه السلام) مى باشد. عامل اينكه صادق لقب گرفته است، به علت صدق گفتارش مى باشد. فضليت او بزرگ است. او نظرياتى درباره ء شيمى وجبر دارد. شاگرد بارزش، جابر، كتابى تهيه كرده بود كه شامل هزار صفحه مى شد ". (3) 10. عارف ثامر: دانشمند مسيحى ديگر كه استاد كرسى دانشكده مباحث شرقى