با خوردنش بهترين داروى تصفيه خون را صرف كرده است و در صورتى كه با پوست آن خوب جويده و خورده شود عمل روده ها طبيعى مىگردد سيب چون از لحاظ مواد قندى فقير است براى بيماران قندى تجويز مىشود و براى كسانى كه درد معده دارند رنده شده سيب نافع است.
در هنگام گريب خوردن سيب توصيه شده است. در بعضى اسهالها رنده شده سيب رسيده را اگر به كودك بدهند و وى را از غذاى ديگر جز چاى كمرنگ بدون شيرينى ممنوع سازند نافع است.
كسانى كه دهانشان بد بوست يك ربع ساعت برگ جعفرى را در دهان بجوند تفاله اش را بدور اندازند و سپس يك دانه سيب بخورند.
چهار سيب رسيده را پوست كنده قطعه قطعه نموده در ظرفى محتوى يك ليتر آب انداخته و يك مشت كشمش و 15 گرم عناب، يك ساعت روى آتش گذاشته تا به جوش بيايد بعد صاف كرده صدوپنجاه گرم شكر اضافه كرده دوباره روى آتش گذاشته بگذاريد تا قوام آيد و شربتى سفت شود كه براى زكام و سياه سرفه نافع مىباشد.
سيب را با پيه و روغن نباتى مخلوط كرده روى بعضى جراحات بگذارند اثر خوبى دارد و اين كار در فرانسه معمول بوده و پيه خوك انتخاب مىشده و چون سيب را بفرانسه پم مىگفتند روغن تهيه شده را پماد ناميدند تا اينكه امروز..
رنده شده سيب را روى ضربه هائى كه به چشم وارد شده بگذارند نافع است و اگر داخل سيب قرمز رسيده اى را با آب پخته و شير زن به آن بيفزايند ضماد مؤثرى مخصوصا براى درد چشم است