نقش موثرى دارند و عبارتند از ويتامين آ و ويتامينهاى ب 1 ب 2 ب 6 پ پ و ويتامين ث.
آنچه در خربزه اهميت دارد آنزيمهاى موجود در خربزه است كه عمل هضم را تسريع و تسهيل مىكند لذا براى كسانى كه سالمند هستند يا گوارش تنبلى دارند مفيد بوده سستى و رخوت آنان را بر طرف مىسازد و در كودكان اشتها را زياد و فعاليت سلولها را افزايش و در نتيجه در رشد شان اثر دارد.
در سلهاى ريوى - خونريزيها - رماتيسم - نقرس - سنگ كليه ومثانه مفيد است و عقيده دارند قبل از غذا بايد خورده شود.
بيماران قندى بايد از خوردنش بپرهيزند و سوء هاضمه ايها باعتدال ميل نمايند در تخليه كلونها كه محل تجمع ميكربهاست اثر خوبى دارد ولى مبتلايان بورم امعاء بايد از آن نخورند.
گرمك براى مزاجهاى صفراوى و يرقان بهتر است و عطش و تشنگى را در تابستان تسكين مىدهد.
خربزهاى كه زياد سرد شده باشد اختلالات معدى بوجود مىآورد.
به اندازه مساوى مخلوط شير نجوشيده و آب مقطر و آب خربزه بصورتهائى كه پوست خشك دارد بمالند به زودى خشكى بر طرف مىشود.
در صد گرم خربزه يك گرم مواد ازته - 2 / 0 گرم مواد چرب - 8 - 10 گرم مواد گلوسيدى و 2400 واحد ويتامين c داشته 34 كالرى حرارت ايجاد مىنمايد و در بررسى ديگر تركيبات آن چنين است: آب 1 / 92 پروتئين 5 / 0 چربى 2 / 0 گلوسيد 9 / 6 گرم و..