پيازهائى كه در زمين هاى خارزار روئيده دو مرتبه تندتر از پيازهاى زمين هاى شنى است.
ويتامين هاى پياز پياز سرشار از ويتامين ث است مقدارش در پياز تازه وخام 17 - 40 در صد ميلى گرم در گرم و در پيازهاى كوچك 32 - 141 مى باشد. برگهاى مركزى بولب پيازها ويتامين ث بيشترى دارند.
41 - 80 در صد ويتامين ث پياز در انبار و 10 - 65 در صدش با پختن از بين مىرود.
در پياز اندكى نياسين ويتامين وجود دارد. (125 ميلى گرم تيامين در پانصد گرم پياز).
ريبو فلاوين در پياز زياد است و خوردن پياز با برنج كه سفيد شده و پوست كنده اند و عارى از ويتامين ب مى باشد بسيار لازم مى باشد (مقدار آن 125 ميلى گرم در پانصد گرم پياز).
مواد معدنى پياز پياز داراى گوگرد، آهن، آهك، فسفر، يطاسيم، سديم، يد وسليس مىباشد.
پياز به علت فسفرى كه دارد كار فكرى را آسان مى سازد و براى متفكرين مفيد است.
چون گوگرد دارد ضد عفونى خوبى براى خون - مجارى تنفس - آستم - ورم گلو - برنشيت - گريب مىباشد.
گوگرد پياز سبب مى شود كليه ها در اثر مواد مضرى كه از