اما برترى جوئى يهوديان، بر ملتها كه در روايت از آن خبر داده شده، تنها يك بار اتفاق مىافتد نه دو بار، كه آن هم همزمان با دومين فتنه‌گرى يهود و يا نتيجه آن است.
اين برترى طلبى را در هيچ دوره اى از تاريخ يهود بجز دوره پس از جنگ جهانى دوم نمىتوان ديد.
پس امروز، به حكم صريح قرآن، يهوديان در مرحله دوم تبهكارى و برترى جوئى بزرگ خود هستند. و ما در آغاز سلطه الهى خويش بر يهود و رسوا شدن چهره كريه آنان قرار داريم. تا زمانى كه خداوند، فتح و پيروزى را به ما عنايت نموده و قبل از ظهور حضرت و يا همراه آن حضرت، همچون نياكان خود، وارد مسجد اقصى شويم و برترى جوئى آنها را در جهان درهم كوبيده و ريشه كن سازيم.
اما اين سخن خداوند كه فرمود: " اميد است خداوند بر شما رحم كند و اگر بازگرديد باز مىگرديم و ما جهنم را براى كافران زندان قرار داديم. " (1) دلالت دارد كه پس از نابودى اسرائيل بسيارى از يهوديان باقى مىمانند و حضرت، كسانى را كه اسلام نمىآورند از سرزمين هاى عربى اخراج مىكند و طبق روايات، آنها دوباره دست به تبهكارى مىزنند كه منجر به حركت دجال يك چشم مىشود. اين بار حضرت مهدى (عليه السلام) و مسلمانان به زندگى بسيارى از آنان خاتمه مىدهند و خداوند دوزخ را براى آنان حصار قرار مىدهد و مسلمانان نيز در اين دنيا با بازداشت آنان، از تبهكاريشان جلوگيرى مىكنند.
* *