سلوكى سوم، در سال 198 ق. م قدس را از تصرف آنان خارج كرد اما بار ديگر بطالسه بر قدس غلبه كرده و تا فتح روم، يعنى سال 64 ق. م در آنجا ماندند.
تورات فعلى شش تن از بطالسه را به نام بطلميوس اول و دوم... تا آخر ياد كرده و مىگويد: بطلميوس اول روز شنبه داخل اورشليم شد و شمارى از يهوديان را دستگير و به مصر روانه كرد. (1) همچنين پنج تن از سلوكيها به نام هاى " انتيوكوس " اول و دوم... تا آخر را ياد نموده و مىگويد: چهارمين آنها به سال 175 ق. م تا 163 ق. م، به قدس لشكركشى كرد و تمام اشياء گرانبهاى معبد را به غارت برد و پس از دو سال ضربه بزرگى به قدس وارد كرد و آنچه داشت به يغما برد و خانه ها و ديوارهاى آن را ويران ساخت و زنان و كودكان را به اسارت درآورد و مجسمه خداى خود زفس (زئوس) را در معبد نصب و يهوديان را به پرستش آن فرمان داد، كه عده بسيارى پذيرفتند. اين در حالى بود كه در اثر جنبش يهوديان مكابى، در سال 168 ق. م، برخى از آنان به مخفيگاه‌ها و غارها پناه برده بودند. (2) اين جنبش، كه يهوديان به آن افتخار مىكنند، شباهت زيادى به جنگ گروهها و دسته‌هايى دارد كه يهوديان معتقد، عليه يونانيان بت پرست برپا كردند و در دوران مختلف پيروزى هاى محدودى بدست آوردند، جنبش مذكور تا سلطه روميان همچنان ادامه يافت.