بپوشاند. سپس بر اسب ابلق خود كه ميان دو چشمش ستونى از نور مىدرخشد سوار شود و آن را به پرواز درآورد، اهل هيچ سرزمينى نيست كه اين نور به آنها نرسد تا نشانه اى برايشان باشد، سپس حضرت پرچم پيامبر (صلى الله عليه وآله) را برافرازد و با برافراشتن آن، شرق و غرب جهان به نورش روشن گردد " (1) در همين منبع از امير مؤمنان (عليه السلام) نقل شده كه فرمود:
" گويا او را مىبينم بر اسبى سپيد پا كه ستونى از نور از پيشانيش مىدرخشد نشسته و از وادى السلام به سوى رودخانه سهله پيش مىرود و در حال دعا چنين مىگويد: " لا إله إلا الله حقا حقا، لا إله إلا الله تعبدا و رقا. اللهم معز كل مؤمن وحيد ومذل كل جبار عنيد، أنت كنفى حين تعيينى المذاهب، وتضيق علي الأرض بما رحبت، اللهم خلقتني وكنت غنيا عن خلقي، ولولا نصرك إياي لكنت من المغلوبين، يا منشر الرحمة من مواضعها، ومخرج البركات من معادنها، و يا من خص نفسه بشموخ الرفعة فأولياؤه بعزه يتعززون، يا من وضعت له الملوك نير المذلة على أعناقهم، فهم من سطوته خائفون... " در صفحات آينده به امدادهاى غيبى، كرامات و معجزاتى اشاره خواهيم كرد كه خداوند بدست حضرت آشكار مىسازد و رواياتى را بيان خواهيم كرد كه بيانگر تكامل علوم در عصر حضرت است.
ه: از جمله اقدامات حضرت (عليه السلام) در عراق انتخاب مسجد سهله بعنوان محل سكونت خود و خانواده او است. مسجد سهله در كنار كوفه است.
در اين باره رواياتى وارد شده و گوياى آن است كه حضرت (عليه السلام) پس از ظهور، داراى همسر و فرزند خواهد بود.
و: توقف طولانى حضرت در عراق قبل از حركت به طرف قدس نيز قابل توجه است:
" سپس آن حضرت به كوفه آمده و تا زمانى كه خدا بخواهد در آنجا اقامت گزيند " (2).