صادق (عليه السلام) رسيده است كه همه ما با سم يا با شهادت از دنيا مى رويم ".
دفن امام (عليه السلام) صاحب ارشاد مى نويسد: " كه امام حسن عسكرى (عليه السلام) در اول ماه ربيع الأول به بستر بيمارى افتاد و هشت روز از ماه سپرى شده بود كه از دار دنيا رحلت فرمود و در شهر سامراء در همان خانه اى كه پدر بزرگوارش " امام هادى (عليه السلام) " مدفون گرديده بود به خاك سپرده شد هنگام رحلت 28 ساله بود و تنها فرزندش " قائم منتظر " از او به يادگار باقى ماند و جز آن حضرت، فرزند ديگرى نداشت ".
پس از شهادت صاحب ارشاد مى افزايد: بعد از شهادت امام حسن عسكرى (عليه السلام) معتمد خليفه عباسى به عده اى مأموريت داد تا وارد منزل آن حضرت گردند و تفتيش و بازجوئى كامل از منزل به عمل آورند و اساس خانه و وسائل زندگى شخصى آن حضرت را گردآورى نموده و مهر و موم كنند و در صدد تحقيق و بازجويى فرزندان و اخلاف او برآيند و از تمام حجرات و اتاقهاى حضرت، بازديد كنند و به عده اى از قابله ها دستور داد كه زنان و كنيزان آن حضرت را تحت معاينه پزشكى قرار دهند اگر اثر حملى در ايشان مشاهده شود آن را گزارش كنند، و يكى از قابله ها به كنيزى مظنون شد دستور رسيد كه او را در حجره اى محبوس سازند و " نحرير " خادم مخصوص خليفه، مراقب و مواظب حال او شود تا صدق و كذب اين گزارش روشن گردد ". (1) خادم مخصوص امام (عليه السلام) گزارش مى دهد داستانى كه دربارهء نمازگزارى نمايندهء خليفه نقل گرديد بنا به روايت جمعى از مورخين شيعه مانند شيخ مفيد (رحمه الله) و ديگران بود. ولى مشهور ميان شيعه روايت " ابن بابويه " است كه با سند معتبر نقل مى كند و مى نويسد: " ابوالأديان خدمتگزار مخصوص امام حسن عسكرى (عليه السلام) تعريف مى كند كه من افتخار خدمتگزارى امام حسن