امام در پاسخ نوشت:
هرگاه گناهان دوستان ما فزون گردد، خداوند آنها را به فقر گرفتار مى سازد و گاهى از بسيارى از گناهان آنان در مى گذرد. همچنان كه پيش خود گفته اى، فقر با ما بهتر از توانگرى با ديگران است. ما براى كسانى كه به ما پناهنده شوند، پناهگاهيم، و براى كسانى كه از ما هدايت بجويند، نوريم. ما نگهدار كسانى هستيم كه (براى نجات از گمراهى) به ما متوسل مى شوند. هر كس ما را دوست بدارد، در رتبهء بلند (تقرب به خدا) با ماست، و كسى كه پيرو راه ما نباشد، به سوى آتش خواهد رفت. (1) نمونهء ديگر در اين زمينه نامه اى است كه امام عسكرى (عليه السلام) به " على بن حسين بن بابويه قمى "، يكى از فقهاى بزرگ شيعه، نوشته است. امام در اين نامه پس از ذكر يك سلسله توصيه ها و رهنمودهاى لازم، چنين ياد آورى مى كند: صبر كن و منتظر فرج باش كه پيامبر فرموده است: برترين اعمال امت من انتظار فرج است. (آنچنان كه گذشت) استفادهء گسترده از آگاهى غيبى مى دانيم كه امامان، در پرتو ارتباط با پروردگار جهان، از آگاهى غيبى برخوردار بودند و در مواردى كه اساس حقانيت اسلام يا مصالح عالى امت اسلامى (همچون مشروعيت امامت آنان) در معرض خطر قرار مى گرفت، از اين آگاهى به صورت " ابزار هدايت " استفاده مىكردند. پيشگوييها و گزارشهاى غيبى امامان، بخش مهمى از زندگينامهء آنان را تشكيل مى دهد، اما با يك مطالعه در زندگانى امام عسكرى چنين به نظر مى رسد كه: آن حضرت بيش از امامان ديگر، آگاهى غيبى خود را آشكار مى ساخته است.
بر اساس تحقيق يكى از دانشمندان معاصر، از كرامات و گزارشهاى غيبى و اقدامات خارق العادهء امام عسكرى (عليه السلام)، " قطب راوندى " در كتاب " خرائج " جمعا چهل مورد، " سيد بحرانى " در " مدينة المعاجز " صد و سى و چهار مورد، " شيخ حر عاملى " در " اثبات الهداة " صد و سى و شش مورد، و " علامهء مجلسى " در " بحار الانوار " هشتاد و يك مورد را ثبت كرده اند (2) و