نموده اند: " چهره اش سفيد متمايل به سرخى، گشاده رو، خوش صورت، بلند قامت، خوش منظر، نيك اندام ".
شيخ مفيد صاحب ارشاد مى نويسد: " حضرت امام حسن عسكرى (عليه السلام) خصائص فضيلت در وجود او كامل بود و بر تمامى مردم زمان خود، برترى داشت، و موجبات امامت و مقتضيات ولايت: از علم و كمال و عقل و عصمت و شجاعت و كرم در وجود مباركش سرشار و در جانشينى و خلافت رسول الله (صلى الله عليه وآله) شايسته‌تر و برازنده‌تر از همگان بود ". (1) على بن عيسى إربلى صاحب كشف الغمة دربارهء امام چنين مىنگارد: " نام مباركش حسن، و كنيه اش ابومحمد ولقبش " الخالص " است و اما درباره مناقب و فضائل او بايد دانست كه: منقبت عالى ومزيت بزرگ او آن است كه خداى متعال مهدى قائم (عج) را از نسل پاك او قرار داده است و اين فضيلت و تشريف براى او كافى است ". (2) دوران طفوليت هنوز پنجمين بهار عمر او سپرى نشده بود، كه اخبار ناراحت كننده و كوبنده از اهانتها و تعديات به حريم خاندان رسالت را با گوش خويش، مى شنيد وآثار عميق آنها در روح حساس و لطيف او نقش مى بست. وى اين اخبار را از زبان مردم كوچه و بازار درمىيافت، متوكل آن مرد سفاك و عارى از فضيلت و دانش و كينه‌توز خاندان رسالت روى موقعيت سياسى و تربيت نارواى خانوادگى از اظهار كينه و عداوت نسبت به خاندان على (عليه السلام) خوددارى نمى ورزيد و به صورت آشكار و علنى بالاى منبر خطابه، نسبت به على (عليه السلام) هرزه گوئى مى كرد يا مرد مقلدى را وامى داشت كه در بزمهاى عيش و نوش، تقليد آن بزرگوار را محض خندهء حضار سرمست و غفلت‌زده در بياورد و خليفه را بخنداند. آرى او مى شنيد كه قبه و ضريح سرور شهيدان و شخصيت فوق العاده محبوب خاندان علوى، حضرت ابى عبد الله الحسين (عليه السلام) را ويران و با خاك يكسان مى كنند و آب