فرمود: تو را در راه خدا آزاد كردم ". (1) 17. ابن خلكان (م 681 ه‍): صاحب كتاب " وفيات الأعيان وأنباء أبناء الزمان " دربارهء امام سجاد (عليه السلام) مىنويسد:
" ابوالحسن على بن حسين بن على بن ابيطالب (رضى الله عنهم أجمعين) معروف به " زين العابدين " يكى از ائمهء دوازده گانه و يكى از بزرگان تابعان مى باشد. و زهرى گفته است كسى را از قريش نديدم كه برتر از على بن حسين (عليه السلام) باشد "... و به آن حضرت " ابن الخيرتين " گفته مى شد به دليل فرمايش رسول خدا (صلى الله عليه وآله) كه فرموده: خداوند از بندگانش دو تيره و قبيله را برگزيده: از عرب قريش، و از عجم فارس را... زين العابدين به مادرش زياد نيكى مى كرد و به او فوق العاده احترام مى نمود روزى به او گفته شد: تو با اين كه بيش از همه، به مادرت احسان و نيكى مى كنى ولى نمى بينيم چرا با او در يك ظرف غذا ميل نمى كنى؟ فرمود:
از اين بيمناكم كه دستم به سوى غذائى دراز شود كه قبل از من، چشم مادرم به آن غذا افتاده است... فضائل و مناقب امام زين العابدين (عليه السلام) بيش از آن است كه به شمار آيد ". (2) 18. جامى (817 - 898 ه‍): " نورالدين عبد الرحمن بن احمد " شيرازى مشهور به " جامى "، عالم جامع در علوم عقلى ونقلى، وسنى صوفى مشرب بود. " محقق بهبهانى " از جد خود " محمد تقى مجلسى " نقل كرده است كه " عبد الرحمن جامى " سنى در " سلسلة الذهب " قصيدهء فرزدق را به فارسى به نظم كشيده و گفته است كه زنى از اهل كوفه " فرزدق " را بعد از مرگ، در خواب ديد، از او پرسيد كه خدا با تو چگونه رفتار كرد؟ گفت:
خدا مرا به سبب آن قصيده اى كه در مدح " على بن الحسين (عليه السلام) " گفتم، آمرزيد سپس مى گويد: اگر حق تعالى به بركت اين قصيده تمامى اهل عالم را مورد لطف خود قرار دهد،