نمايند و همديگر را ملامت كنند و از همان نقطه، بذر شعارهاى ضد حكومتى به نفع آرمان امام (عليه السلام) پاشيده شود مردم در دل اعلام آمادگى نمايند و بر يزيد و دستياران او لعن و نفرين به فرستند و اندكى بعد گروه " توابين " به سركردگى مختار بن ابى عبيده ثقفى يا سليمان بن صرد كوفى و سپس گروه " زيديه " به قيادت زيد بن على بن الحسين (عليه السلام) را به وجود آورند كه در تاريخ معروف و مشهور مى باشند. (1) سخنان پر شور در شام نظير اين سخنان كوبنده را در شام در پايگاه حكومت اموى، محلى كه فضاى آن با تبليغات زهرآگين دشمن آكنده شده بود، ايراد فرمودند او پس از آنكه در عرش منبر قرار گرفت و خدا را با شيواترين بيان مدح و ستايش نمود، فضائل اهل بيت و ويژگيهاى دودمان رسالت را بيان داشت و از جانبازيهاى پيامبر بزرگوار (صلى الله عليه وآله) وعلى بن ابيطالب، جعفر طيار، قهرمان شجاع، حمزه سيد الشهداء و از مقام فضل و دانش حسنين (عليه السلام) و نويد ظهور مهدى امت اين پيشوايان راستين، مطالبى بيان داشت سپس مظلوميت شهيدان كربلا را پيش كشيد و داد سخن داد به حدى هنوز سخنان كوبنده امام تمام نشده بود كه صداى فرياد و ناله و هيجان تأثر شنوندگان كه شدت گرفت يزيد براى خنثى كردن احساسات مردم دستور داد اذان بگويند تا توجه مردم را از حقيقت و واقعيت برگرداند و اين سبك خاموش سازى، روش هميشه معمول و شوم ستمگران و مستبدان روزگار بوده است كه تفصيل آن سخنرانى مهم در بخشهاى بعدى كتاب خواهد آمد.
4. دستگيرى از درماندگان:
يكى ديگر از ابعاد درخشان شخصيت امام چهارم (عليه السلام)، خدمات اجتماعى آن حضرت در آن عصر تاريك است. اين خدمات دستگيرى، چه در ايام بحرانى و پرآشوب مدينه