صحيفه‌هاى يكم، دوم، سوم، چهارم، پنجم، ششم، در مورد نخستين صحيفه سجاديه مىنويسد:
" صحيفه سجاديه نخستين، كه سند آن به امام زين العابدين على بن الحسين بن على بن ابيطالب (عليه السلام) به صورت تواتر مى رسد، از آن كتاب به عنوان " خواهر قرآن " " انجيل اهل بيت (عليه السلام) " و " زبور آل محمد (صلى الله عليه وآله) " و گاهى " صحيفهء كامله " تعبير آورده مى شود. اصحاب ما اهتمام كاملى به روايت و نقل آن كتاب شريف داشته اند و در اجازات خود مخصوصا از آن ياد نموده اند. شرحها و ترجمه‌هاى متعددى از آن به عمل آورده اند و سند اين كتاب از متواترات مى باشد. چون در هر عصر و روزگارى و در هر طبقه و قشرى اختصاص به نقل و روايت پيدا نموده است و سند روايت آن به دو فرزند امام زين العابدين: يعنى امام محمد باقر (عليه السلام) وزيد شهيد (رحمه الله) منتهى مى گردد كه از پدر بزرگوارشان امام على بن الحسين (مستشهد در سال 95 ه‍. ق) نقل كرده اند ومرحوم ابن شهرآشوب مىنويسد: " صحيح " آنست نخستين فردى كه در مورد دعا تصنيف و تأليف دارد امام على بن ابيطالب (عليه السلام) سپس سلمان، ابوذر، إصبغ بن نباته و آنگاه عبيداله بن ابى رافع و سپس " صحيفهء كامله " امام زين العابدين (عليه السلام) مى باشد ". (1) 100 عنوان شرح و ترجمه نظر به اهميت والايى كه كتاب صحيفه سجاديه پيش علما و بزرگان ما داشته است تا كنون شرحها و تعليقه‌ها و ترجمه‌هاى متعددى از آن به عمل آمده است كه استقصاى كامل آنها با گزيده نويسى ها سازگار نيست فقط به تعداد 100 عنوان از آنها به ترتيب قرون اشاره مى نمائيم، بسيار متأسفيم كه از شروح قرون دوم، سوم، چهارم و پنجم اطلاعات كافى نداريم فقط از قرن ششم آغاز سخن مى نمائيم:
قرن ششم و هفتم و هشتم و نهم:
1. شرح صحيفه حلى به صورت تعليقه تأليف شيخ ابو جعفر محمد بن منصور عجلى