شده باشيم يا تغييرى در دين اسلام داده باشيم. همانا چنين رفتار و برخوردى را از گذشتگان به ياد نداريم و اين جز بدعت در دين، چيز ديگرى نيست.
به خدا قسم! اگر پيغمبر اكرم (صلى الله عليه وآله) به جاى توصيه‌هايى كه در حق ما نموده است، فرمان جنگ با ما را مى داد، بيش از اين نمى توانستند كارى بكنند. أنا لله وأنا إليه راجعون. مصيبت ما چقدر بزرگ و دردناك و سوزاننده و سخت و تلخ و دشوار بود. از خداى متعال خواهانيم كه در برابر اين مصايب و سختيها به ما اجر و رحمت عطا كند، زيرا او قادر و انتقام گيرنده است ".
چون خطبهء حضرت سجاد (عليه السلام) به اينجا رسيد، صوحان بن صعصة بن صوحان (1) كه مردى زمينگير بود، از جا برخاست و عذر خواهى كرد: " يا بن رسول الله! من از پا افتاده و زمينگير بودم و بدين جهت نتوانستم شما را يارى كنم ". حضرت، عذر او را پذيرفت و از او تشكر و بر پدرش، صعصعه، رحمت و درود فرستاد ". (2) رحلت آن بزرگوار امام سجاد (عليه السلام) پس از عمرى تلاش در راه خدا و ابلاغ پيامهاى الهى وتبليغ آئين محمدى (صلى الله عليه وآله) با عمرى بالغ بر 57 سال در اثر تحمل سم از دنيا رحلت فرمود.
آن امام همام (عليه السلام) به هنگام رحلت، مواريث نبوت را به امام باقر (عليه السلام) تحويل دادند صندوقى را بيرون آوردند و به امام باقر (عليه السلام) دادند امام آن را با چهار نفر حمل كردند فرزندان امام در مورد صندوق ادعائى داشتند امام باقر (عليه السلام) فرمود به خدا قسم در داخل آن چيزى كه به درد زندگى مادى شماها بخورد وجود ندارد و اگر چيزى مفيدى در داخل آن بود حتما به من دفع نمى كردند تنها در صندوق سلاح پيامبر خداوند بود امام (عليه السلام) به هنگام احتضار كه تمام اطرافيان دور او را گرفته بودند نگاهى به فرزندان افكند و نگاهى به امام