مسلمانان دريافت مىكنند، كه در اولين نوبت، چهره هاى پليد آنان را آشكار و آنها را رسوا ساخته و همانند نبرد سابق، فاتحانه وارد مسجد الاقصى مىشوند. و سپس خوى تكبر و برترى جوئى آنان را، درهم مىشكنند. اين نكته را از نظر ادبيات زبان عرب از حرف " لام " در سه جمله " ليسوؤا وجوهكم " و " ليدخلوا المسجد.... و ليتبروا " مىتوان فهميد.
حال، سؤال اساسى كه مفسران مطرح مىكنند اين است كه آيا اين دو نوع فساد كه در يكى از آنها حس خودخواهى وجود دارد، تمام شده و آن دو كيفر وعده داده شده بر آنان به وقوع پيوسته يا هنوز چنين حوادثى رخ نداده است؟
برخى از مفسران بر اين عقيده‌اند كه اين دو پيش بينى، عملى شده است، بدين ترتيب كه كيفر فتنه و فساد اول به دست " بخت النصر " و مجازات دوم بدست " تيتوس " رومى عملى شده و بعضى ديگر معتقدند كه هنوز آن دو كيفر رخ نداده است.
اما نظريه درست اين است كه: اولين كيفر در برابر نخستين فساد، در صدر اسلام، بدست مسلمانان انجام گرفت، اما وقتى مسلمانان از اسلام فاصله گرفتند، خداوند يهوديان را بر آنان چيره ساخت، و يهوديان بار ديگر در زمين فساد و طغيان نمودند و هرگاه كه مسلمانان دوباره به اسلام روى آورند زمان كيفر دوم فرا رسيده و به دست آنان انجام خواهد شد.
بر اساس همين تفسير، از امامان معصوم (عليهم السلام) رواياتى رسيده و قومى كه خداوند در مرحله دوم عليه يهوديان برمىانگيزد، به حضرت مهدى (عليه السلام) و ياران او تطبيق شده است. اين افراد، اهل قم بوده و خداوند آنها را قبل از ظهور حضرت برمىانگيزد.
در تفسير عياشى از امام باقر (عليه السلام) روايت شده كه حضرت بعد از آنكه آيه شريفه