مهدى (عليه السلام) در سرزمين رمله فرود مىآيند.
جابر جعفى از امام باقر (عليه السلام) نقل مىكند كه فرمود:
" به زودى شورشيان روم در رمله فرود آيند، اى جابر! در آن سال، در هر منطقه اى از غرب اختلاف فراوان بوجود آيد " (1) در اين رابطه، مطالبى كه از اهل بيت (عليهم السلام)، در تفسير آيات ابتداى سوره مباركه روم وارد شده قابل توجه است:
" الف، لام، ميم، روميان شكست خوردند، در نزديكترين سرزمين و آنان بعد از مغلوب شدن به زودى غالب مىگردند، در اندك سالى. امر و فرمان از آن خداوند است پيش (از غلبه) و پس از آن، و آن روز ايمان آورندگان، شاد مىگردند به يارى خداوند. او هر كس را بخواهد يارى فرمايد، و اوست عزيز و مهربان " (2) از امام باقر (عليه السلام) روايت شده كه آن حضرت " يارى خداوند نسبت به مؤمنين " در اين آيه را به ظهور حضرت مهدى (عليه السلام) تفسير نموده‌اند، و گويا خداوند آن حضرت را بر روميان پيروز مىگرداند. (3) روايات ديگر در اين زمينه، روايات مربوط به فرود حضرت عيسى (عليه السلام) و دعوت آن حضرت از مسيحيان به اسلام و پيروى از حضرت مهدى (عليه السلام) است كه در تفسير اين آيه شريفه وارد شده است:
" او (حضرت عيسى (عليه السلام)) نشانه اى از علامتهاى قيامت است كه شكى در آن نيست، از او اطاعت كنيد كه اين صراط مستقيم است. " (4)