درباره مهدى (عليه السلام) كه ميان تمام مسلمانان وجود دارد بنحو شايسته اى استفاده كنند، چرا كه اين باور تأثيرى حيات بخش در بالا بردن سطح ايمان توده هاى مسلمان، به غيب و به وعده نصرت الهى خواهد داشت و روح استقامت و سازش ناپذيرى آنان را در برابر دشمن بالا برده و براى يارى پيشواى موعودشان مهيا خواهد ساخت.
مسأله انطباق مهدى موعود (عليه السلام) بر امام محمد بن حسن عسكرى (عليه السلام) كه نزد جمعى از برادران سنى ما هنوز به اثبات نرسيده، نبايد سبب انتقاد آنان از كسانى شود كه قائل به اين عقيده‌اند.
البته هدف ما در اينجا مطرح ساختن بحث كلامى در اعتقاد شيعيان به حضرت مهدى (عليه السلام) نيست. بلكه هدف ارائه تصويرى از روح پر احساسى است كه مجامع و محافل شيعى با آن مأنوس‌اند، انديشه اى كه در دل و جان شيعيان و با تربيت پدران و مادران در خلال نسل‌ها توانسته است گنجينه عظيمى از محبت، احترام و انتظار ظهور آن امام موعود را بوجود آورد.
از اين رو به اعتقاد ما حضرت مهدى ارواحنا فداه بقية الله در زمين و برخاسته از خاندان نبوت و خاتم اوصياء و امامان (عليهم السلام) و امانتدار الهى قرآن و وحى و پرتو افشان نور خدا در زمين محسوب مىگردد. تمام ارزش ها و الگوهاى اسلام در شخصيت وى تبلور يافته و امتداد شعاع و پرتو نور رسالت است.
غيبت او داراى مفاهيم بلندى از اسرار و حكمت الهى و نشانگر مظلوميت پيامبران، امامان اهل بيت (عليهم السلام)، اولياء و مؤمنينى است كه توسط حاكمان ستمگر و سلاطين جور از حقوق مسلم خود محروم گشتند. تمام آمال و آرزوهاى مؤمنان عالم با وعده پيامبر (صلى الله عليه وآله) به ظهور مقدس آن حضرت جوانه مىزند و دل‌هاى غمزده آنان به شور و نشاط مىگرايد و درفش اسلام همواره با دستانشان در اهتزاز مىماند، هر چند تندبادهاى مخالف بوزند و راه طولانى باشد. چرا كه آنان با صاحب آن