وجود دارد. در صلح حديبيه، متاركه جنگ به مدت ده سال مورد توافق طرفين قرار گرفت و خداوند آن را فتح المبين ناميد، اما زمامداران ستمگر قريش اين عهد و پيمان را يك جانبه شكستند و از نيات پليد خود پرده برداشتند و همين عمل آنها، انگيزه روى آوردن مردم به اسلام و مجوزى براى سركوبى مشركان گرديد. در اين صلح نيز غربيها دست به پيمان شكنى مىزنند و از خصلت طغيان و تجاوز خود پرده برمىدارند و به گفته روايات با يك ميليون سرباز، منطقه را به جنگ و آشوب كشانده و پيكار بزرگى بوجود مىآورند كه بر اساس روايات، اين نبرد از نبرد آزادى قدس نيز بزرگتر خواهد بود. از پيامبر (صلى الله عليه وآله) روايت شده كه فرمود:
" بين شما و روم چهار پيمان صلح برقرار گردد كه چهارمين آنها بدست مردى از خاندان هرقل است و سالها (يا دو سال) به طول انجامد. مردى از قبيله عبد القيس بنام سؤدد بن غيلان پرسيد: در آن روز پيشواى مردم چه كسى خواهد بود؟ فرمود: مهدى از فرزندانم " (1) از حذيفة بن يمان منقول است كه گفت:
" پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود: بين شما و بنى اصفر (رومى ها يا اروپائى ها) صلحى برقرار شود ولى آنها در مدت باردارى زنى (يعنى 9 ماه) به شما خيانت كنند و با هشتاد لشكر از راه زمين و دريا حمله‌ور شوند. هر لشكر شامل دوازده هزار سرباز است آنها بين يافا و عكا فرود آيند. فرمانرواى آنها كشتى هايشان را به آتش كشد و به ياران خود گويد: از سرزمينتان دفاع كنيد، آنگاه جنگ و كشتار از دو طرف آغاز شود.
سپاهيان به كمك يكديگر بشتابد. حتى كسانى كه در حضرموت يمن هستند به يارى شما آيند. در آن هنگام خداوند با نيزه و شمشير و تير خود، بر آنها هجوم آورد و به سبب آن بزرگترين كشتار در ميانشان واقع گردد " (2) معناى جمله: " خداوند با نيزه... به آنها هجوم آورد " اين است كه خداوند مسلمانان را