را بپذير! (1) 3. " ابو طاهر بن بلال " يك سال به حج مشرف شد و در مراسم حج مشاهده كرد كه " على بن جعفر " (2) مبالغ هنگفتى انفاق كرد. وقتى كه از حج بازگشت، جريان را به امام گزارش كرد. امام در پاسخ نوشت:
" قبلا دستور داده بوديم صد هزار دينار به وى بدهند، سپس مجددا بالغ بر همين مبلغ براى او حواله كرديم ولى او براى رعايت حال ما نپذيرفت ". بعد از اين جريان " على بن جعفر " به حضور امام شرفياب شد، به دستور حضرت سى هزار دينار به وى پرداخت گرديد. (3) اين روايت نشان مى دهد كه " على بن جعفر " مبالغ درشتى در حجاز توزيع مى كرده است، و اگر چه مورد مصرف آنها در روايت معين نشده ولى حجم بزرگ پولها نشان مى دهد كه اين، يك برنامهء وسيع و طراحى شده بوده و طبعا شيعيان نيازمند و شخصيتهاى بزرگ و برجسته ومبارز شيعه از آن برخوردار مى شده اند و اين برنامه با آگاهى و هدايت و حمايت مالى امام اجرا مى شده است.
البته پرداخت چنين مبلغهايى با توجه به محدوديت امام، نبايد موجب ترديد يا انكار گردد زيرا بر رغم آنكه فعاليتهاى اجتماعى و سياسى امام به شدت تحت كنتزل حكومت عباسى بود، رقمهاى قابل توجهى از شيعيان مناطق مختلف، توسط نمايندگان امام به آن حضرت مى رسيد. مثلا تاريخ مى گويد: شخصى از " جرجان " به محضر امام