طرائق بأعلام النبوة والهداية، فنحن ليوث الوغى وغيوث الذى وطعان العهدى وفقنا السيف والقلم في العاجل ولواء الحمد في الأجل، واسباطنا، خلفاء الدين وحلفاء اليقين ومصابيح الأمم ومفاتيح الكرم، فاالكليم البس حلة الأصطفاء لما عهدنا منه الوفاء وروح القدس في جنان الصاقورة (1) ذائق من حدائقنا الباكوره، وشيعتنا الفتنة الناجيه والفرقة الزاكيه صارو الناردء اوصونا وعلى الظلمه ألبادعونا وسيحضرهم ينابيع الحيوان بعد لظى النيران تهام آلم وطه وطواسين وهذا الكتاب ذرة من جبل الرحمة وقطرة من بحر الحكمة... كتبه حسن بن على العسكرى سنة اربع وخمسين و مأئتين ".
" خدايا! ما را توفيق بده و يارى نما ما به قله‌هاى حقايق با گامهاى جوانمردى (با نبوت) و ولايت صعود نموده ايم، و راههاى پر پيچ را با نشانه‌هاى نبوت پيموده ايم، ما شيران بيشهء هدايت و ابرهاى پربار احسان و جوديم در بين ما شمشير و قلم در امروز و پرچم مهر و ستايش در آينده است، نوادگان ما جانشينان دين و هم پيمانان يقين، چراغهاى هدايت و كليدهاى كرم و بخشش هستند موساى كليم از آنرو لباس برگزيدگى را پوشيد چون ما وفاء را از او دريافتيم روح القدس در آسمان سوم از نوبرهاى باغ ما چشاننده است. گروه ناجى، و خرقه پاك و پاكيزه آن شيعيان و دوستداران ما هستند كه در تاريكى ها يار و ياور ما شده اند آنان را چشمه‌هاى حيات و زندگى بعد از خاموشى آتش ما مى باشد و اين امر با تماميت الم وطه وطارشين ها مى باشد و اين نوشته ذره اى از جبل رحمت و قطره‌اى از درياى حكمت مى باشد و آن را حسن بن على عسكرى در تاريخ 254 ه‍ نگاشت ".
البته از متن نگارشى با توجه به كاربرد الفاظ نامأنوس به كلمات عرفاء وصوفيه بيشتر شباهت دارد تا گفتار امام (عليه السلام) ولى از آنجا كه نوعى توصيف امام (عليه السلام) را دربرداشت متن و ترجمهء آن را آورديم اگر اين نوشته با منابع معتبر ديگرى هم تأييد گردد مى توان به